អ៊ែនចេឡា គឺជាក្មេងស្រីម្នាក់ដែលធំដឹងក្តីឡើងក្រោមដំបូលនៃមន្ទីរកុមារកំព្រាមួយ ចាប់ពីនាងចាប់កំណើរមកក្នុងលោកនេះពុំទាន់បាន១ខែផង នាងត្រូវបានគេបោះបង់ចោលនៅមន្ទីរកុមារកំព្រានោះទៅហើយ ។ ដោយសារហេតុដូច្នេះហើយ ធ្វើឲ្យអ៊ែនចេឡាធំដឹងក្តីឡើងក្នុងភាពឯកោ និងធ្វើឲ្យចរិតរបស់នាងខុសប្លែកពីអ្នកដទៃ ។ នៅឆ្នាំដែលអ៊ែនចេឡាបញ្ចប់ការសិក្សាផ្នែកវិទ្យាសាស្ត្រសុខាភិបាល នាងបានស្គាល់មិត្តប្រុសដំបូងរបស់នាងម្នាក់ឈ្មោះ ប៊ីល ដែលជាអ្នកលេងតាមចញ្ចើមផ្លូវ ។ ក្រោយពីស្គាល់ និងស្រលាញ់គ្នានឹងប៊ីលនេះហើយ ទើបបានផ្លាស់ប្តូរជីវិតក្មេងស្រីកម្សត់នេះឲ្យកាន់តែសម្សត់ទៅទៀតក្នុងរន្ដៅស្នេហ៍អប្រិយ ។ នាងបានលះបង់នូវឱកាសបានធ្វើការនៅមន្ទីរពេទ្យ ទៅតាមប៊ីលរស់នៅក្នុងជីវិតត្រាច់ចរមួយ រាល់ថ្ងៃផឹកស្រា ជក់បារី វៃគ្នា និងលួចឆក់ប្លន់តាមហាងទំនិញ ដូចជាមីនីម៉ាតជាដើម ។ ព្រោះតែអ៊ែនចេឡាងប់ងរនឹងសេចក្តីស្នេហាចំពោះប៊ីល ធ្វើឲ្យនាងមិនគិតនូវអ្វីទាំងអស់ឲ្យតែបាននៅជាមួយគ្នា បើទោះជាត្រូវស្លាប់ខ្លួនក៏ដោយក៏សុខចិត្តដែរ នេះហើយជាចិត្តស្នេហ៍របស់ក្មេងស្រី គឺឆោតល្ងង់យ៉ាងនេះ ប៉ុន្តែគឺបរិសុទ្ធ ។ ពួកគេទាំងពីរនាក់ក៏បាននាំគ្នាទៅសាក់ខ្លួន ដើម្បីសម្គាល់នូវសេចក្តីស្នេហារបស់គេទាំងពីរ ដោយសាក់រូបមេអំបៅខ្មៅនៅលើស្មារបស់ដៃគូម្នាក់មួយ ។
មើលទៅពិតជារ៉ូមែនតិចមែន ទៅណាទៅទាំងគូ ហើយសាក់រូបមេអំបៅលើស្មាម្ខាងម្នាក់ទៀត អ៊ែនចេឡាប្រហែលជាមានសុភមង្គលណាស់ហើយ បើទោះជាគ្មានជីវភាពស្ថិតស្ថេរបន្តិចក៏ដោយ ។ ប៉ុន្តែនាថ្ងៃមួយ ប៊ីលបាននាំគ្នាទៅលួចអីវ៉ាន់ក្នុងហាងទំនិញមួយដូចរាល់ដងអញ្ចឹង ស្រាប់តែត្រូវបានម្ចាស់ហាងដឹង ក៏ប្ដឹងប៉ូលិសដេញតាមចាប់ពួកគេ ។ នៅពេលរត់ចេញពីហាងអ៊ែនចេឡា មិនបានប្រយ័ត្នក៏គ្រេចជើងដួលនៅនឹងដី ក្រោកមិនរួចចង់រត់ក៏មិនបាន ចំណែកប៊ីលមិនបានខ្វល់ពីនាងទេ នៅតែបន្តនាំគ្នា និងយករបស់ដែលលួចបានទាំងនោះរត់គេចខ្លួនបាត់ទៅដោយទុកឲ្យនាងដួលនៅមុខហាងនោះ ។ ពេលនោះប៉ូលិសក៏កាន់តែជិតមកដល់ រីឯអ៊ែនចេឡាគិតតែពីយំនៅនឹងដី ព្រោះជើងឈឺផង ហើយប៉ូលិសក៏មកតាមទាន់ទៀត នាងពិតជាមិនចង់ត្រូវជាប់ឃុំក្នុងមន្ទីរកែប្រែនោះទេ ពិសេសនាងពិតជាខកចិត្តជាខ្លាំងចំពោះមិត្តប្រុសរបស់នាងដែលទុកនាងចោលនៅគ្រាអាសន្នដូចនេះ …។
ម្ចាស់ហាងនោះគឺជាស្ត្រីវ័យចំណាស់ម្នាក់ដែលមានចិត្តល្អ ពីដើមដល់ចប់គឺគាត់បានពួននៅច្រកតូចមួយជិតនឹងមិនឲ្យគេឃើញ ។ នៅពេលប៉ូលិសមកដល់គាត់ក៏ងើបស្ទុះមកយ៉ាងលឿន ហើយក៏លើកអ៊ែនចេឡាឡើង ហើយក៏ប្រាប់ទៅប៉ូលិសថា អ៊ែនចេឡាគឺជាបុគ្គលិកក្រៅម៉ោងក្នុងហាង ដែលគាត់ហៅមកធ្វើការ និងជួយលក់គាត់ ។ ដូច្នេះ អ៊ែនចេឡាក៏បានរួចខ្លួន ប៉ូលិសទាំងអស់ក៏ចាកចេញបន្តទៅតាមចាប់ពួកចោរទាំងនោះទៅ ។ អ៊ុំស្រីម្ចាស់ហាងក៏បានជួយលាបថ្នាំ និងព្យាបាលរបួសជើងឲ្យអ៊ែនចេឡា ហើយប្រាប់ឲ្យនាងកែខ្លួន និងឈប់ដើរតាមពួកចោលម្សៀតទាំងអស់នោះទៀតទៅ ដើរតាមផ្លូវល្អវិញ ។
បន្ទាប់ពីនោះមក អ៊ែនចេឡាបានកសាងខ្លួនក្លាយទៅជាមនុស្សម្នាក់ថ្មី លែងទាក់ទងជាមួយនឹងមនុស្សយុគោងទាំងនោះទៀត និងជីវិតតែលតោលតាមពួកនោះក៏បានបញ្ចប់ដែរ ។ ប៉ុន្តែប៊ីលនិងគ្នីគ្នាតែងតែមករំខាននាង មិនឲ្យនាងរស់នៅដូចគេឯងបានធម្មតាសោះឡើយ ។ ដូច្នេះនាងក៏បានសម្រេចចិត្តចាកចេញពីទីនេះដែលជាស្រុកកំណើតរបស់នាងទៅរស់នៅកន្លែងផ្សេងទៀតឆ្ងាយពីពួកគេទាំងនោះ ។ ទីបំផុតនាងបានទៅដល់តំបន់មួយទៀត ដែលនៅឆ្ងាយពីភូមិកំណើតរបស់នាង ។
ទីនេះត្បិតថាជាតំបន់តូច ប៉ុន្តែមានបរិយាសល្អ និងទេសភាពស្រស់ស្អាត គួរឲ្យនាងរស់នៅដោយស្ងប់ស្ងាត និងអាចកសារជីវិតសារជាថ្មីរបស់ខ្លួនបាន ។ អ៊ែនចេឡា បានដាក់ពាក្យធ្វើជាគិលានុបដ្ឋាយិកានៅគ្លីនីកមួយក្នុងតំបន់នេះ ហើយនាងពិតជាស្រលាញ់ការងារ និងជីវិតរបស់នាងនៅពេលនេះខ្លាំងណាស់ ។ ក្រៅពីធ្វើការ នៅពេលទំនេរនាងតែងតែទៅជួយធ្វើការក្នុងសហគមន៍ និងការងារសប្បុរសធម៌ ដើម្បីជួយដល់ប្រជាជនក្នុងតំបន់នេះទៀតផង នេះជាហេតុមួយធ្វើឲ្យអ៊ែនចេឡាកាន់តែយល់ច្បាស់ពីតម្លៃនៃជីវិត ។ យូរៗទៅ អ៊ែនចេឡាក៏ក្លាយជាមនុស្សស្រីដែលពោពេញដោយស្នាមញញឹមជាប់ជានិច្ច និងជាទីស្រលាញ់រាប់អានរបស់មនុស្សរាល់គ្នាក្នុងតំបន់ដ៏តូចមួយនេះ ។ អ៊ែនចេឡាក៏បានរស់នៅក្នុងជីវភាពមួយដ៏សាមញ្ញ និងរីករាយបំផុត ដែលមិនធ្លាប់មានពីមុនមកទេ ។
រហូតមកដល់ថ្ងៃមួយ មានបុរសម្នាក់ឈ្មោះថារ៉ូបឺត ត្រូវរបួសបញ្ចូនមកព្យាបាលនៅគ្លីនីកដែលអ៊ែនចេឡានោះ ។ ក្បាលរបស់រ៉ូបឺតត្រូវនឹងវត្ថុរឹងធ្លាក់ចំក្បាល ហើយហូរឈាមខ្លាំងណាស់ ។ ពេលបញ្ចូនរ៉ូបឺតមកដល់ភ្លាម អ៊ែនចេឡាក៏ប្រញាប់ជួយសម្អាតរបួស បិទប៉ុងមុខរបួស និងថែរក្សាព្យាបាលគាត់យ៉ាតដិតដល់ និងជួយជូនរ៉ូបឺតទៅផ្ទះវិញទៀតផង ដោយដឹងថារ៉ូបឺតគ្មានញាតិសណ្តាននៅតំបន់នេះ ។ ដោយដឹងថារ៉ូបឺតគឺជាសមាជិកមួយរូបក្នុងក្រុមប្រឹក្សាឃុំសង្កាត់នៅតំបន់នេះ អ៊ែនចេឡាក៏សុំឲ្យគាត់ជួយរៀបចំធ្វើការស្នើសុំទៅកាន់ឃុំសង្កាត់ក្នុងតំបន់នោះឲ្យមានការផ្តួចផ្តើមបង្កើតនូវក្រុមការងារសង្គមកិច្ច និងសប្បុរសធម៌មួយ ដើម្បីជួយទៅដល់អ្នកដែលត្រូវការឲ្យយើងជួយនៅក្នុងតំបន់នោះ ។ ថ្វីបើវាមានការលំបាកបន្តិចចំពោះរ៉ូបឺត ហើយមានការងារជាច្រើនដែលធ្វើរៀបចំដើម្បីបង្កើតក្រុមស្ម័គ្រចិត្តបែបនេះនៅតំបន់នេះ ព្រោះវាពុំធ្លាប់មានពីមុនមកទេ ។ ទោះជាយ៉ាងណាក៏ដោយវាជាសេចក្តីប្រាថ្នារបស់អ៊ែនចេឡា ដូច្នេះរ៉ូបឺតមានតែខិតខំប្រឹងប្រែងធ្វើវាឲ្យបានសម្រេចតែម្តងទៅ ។
មួយឆ្នាំក្រោយមក ក្រោមការខិតខំប្រឹងប្រែរបស់រ៉ូបឺត ហើយនិងការគាំទ្រពីប្រជាពលរដ្ឋជាច្រើនក្នុងតំបន់នេះ ការស្នើរបស់រ៉ូបឺតនោះក៏ត្រូវបានអនុញ្ញាតជាផ្លូវការ ដោយចាត់តាំងឲ្យអ៊ែនចេឡាធ្វើជាអ្នកទទួលបន្ទុក និងចាត់ចែងរាល់កិច្ចការងារទាំងនេះ ។ ក្រុមការងារស្ម័គ្រចិត្តរបស់អ៊ែនចេឡា បានជួយដល់ចាស់ជរា កុមារកំព្រា ហើយថែមទាំងបានផ្តល់ការស្នាក់នៅ ដល់មនុស្សអនាថាគ្មានទីស្នាក់អាស្រ័យ និងរៀបចំឲ្យមានការទទួលយកសត្វឆ្កែឆ្មាតាមផ្លូវទៅចញ្ចឹមឲ្យបានសមរម្យទៀតផង ។ អ៊ែនចេឡា ក៏កាន់តែមានឈ្មោះល្បីល្បាញ់ទៅ នរណាៗក៏គេស្គាល់នាងដែរ ហើយគេថែមទាំងហៅនាងថាជា «នារីមង្គល» ប្រចាំតំបន់នោះទៀតផង ។
ចំណែកឯរ៉ូបឺតវិញ ក៏ចាប់ផ្តើមត្រូវសម្រស់ដ៏ស្រស់ស្អាត ចរិតដ៏ទន់ភ្លន់ និងចិត្តសប្បុរសរបស់អ៊ែនចេឡាទាក់ទាញ់ជាប់ដែរ ធ្វើឲ្យរ៉ូបឺតសម្រេចចិត្តចាប់ផ្តើមតាមស្រលាញ់នាងតែម្តង ។ ប៉ុន្តែចំពោះអ៊ែនចេឡាវិញ តែងតែយល់ថារ៉ូបឺតពិតជាបុរសម្នាក់ដ៏ល្អឥខ្ចោះសម្រាប់ជីវិតរបស់នាង ទោះជាគាត់ល្អយ៉ាងដូច្នេះក្តីក៏នាងនៅតែគិតថាខ្លួនគ្មានសិទ្ធអ្វីទៅឲ្យរ៉ូបឺតស្ម័គ្រស្រលាញ់នោះទេ ព្រោះនាងនៅតែគិតថាខ្លួនកន្លងមកពុំមែនជានារីគ្រប់លក្ខណ៍ម្នាក់ ហើយហ៊ានទៅស្រលាញ់រ៉ូបឺតឡើយ ។ រាល់ពេលដែលរ៉ូបឺតតាមសុំស្នេហ៍នាង នាងតែងតែបដិសេធជានិច្ច រហូតដល់មានពេលមួយ រ៉ូបឺតបានស្នើសុំឲ្យអ្នកស្រុកទាំងអស់ និងសមាជិកក្រុមសប្បុសធម៌របស់អ៊ែនជួយ ព្រោះពួកគាត់តែងតែយល់ថា អ៊ែនចេឡា និងរ៉ូបឺតគឺជាគូដែលទេវតាផ្សំផ្គុំតាំងពីកំណើរទៅហើយ ។
ក្រោមការជំរុញរបស់មនុស្សទាំងអស់គ្នា អ៊ែនចេឡាក៏ទន់ចិត្តយល់ព្រមរៀបការជាមួយរ៉ូបឺត ពួកគេទាំងពីរនាក់បានរៀបការជាមួយគ្នា នៅរសៀលថ្ងៃសៅរិ៍មួយនៅឯឆ្នេរសមុទ្រជិតនោះ មានលោកឪពុកក្នុងវិហារជាមេបា ហើយមនុស្សជាច្រើនក្នុងតំបន់នោះក៏បានចូលរួមក្នុងពិធីនេះ និងធ្វើជាសាក្សីចំពោះស្នេហា និងអាពាហ៍ពិពាហ៍របស់ពួកគេទាំងពីរ ។ ហើយថែមទាំងមានកម្មវិធីទូរទស្សន៍មួយបានចុះមកផ្តិតយករូបភាពពិធីមង្គលរបស់ពួកគេ ព្រមទាំងបានធ្វើបទសម្ភាសន៍ពីសកម្មភាពសប្បុរសធម៌ និងក្រុមស្ម័គ្រចិត្តសង្គមកិច្ចរបស់អ៊ែនចេឡាទៀតផង ។ ពិធីនេះក៏កាន់តែឱឡារិកឡើង និងដំណើរការទៅដោយភាពសប្បាយរីករាយបំផុត និងមានសុភមង្គលបំផុតសម្រាប់ជីវិតដ៏សម្សត់របស់អ៊ែនចេឡា ដែលទទួលបាននូវពន្លឺ និងទឹកសន្សើមសារជាថ្មីនោះ ។
នារាត្រីនៃយប់អាពាហ៍ពិពាហ៍របស់ពួកគេនោះ រ៉ូបឺតស្រាប់តែប្រទះឃើញអ៊ែនចេឡាមានស្នាមអ្វីមួយនៅលើស្មារបស់នាង គាត់ក៏សួរដោយសេចក្តីចង់ដឹងថា៖ «សំណប់ចិត្ត! តើនេះជាអ្វីដែរទៅ?» ។
«គឺជាមេអំបៅណា! សំណប់ចិត្ត!» ។
«បងដឹងថាជារូបមេអំបៅហើយ ប៉ុន្តែហេតុអ្វីក៏អូចសាក់វាអញ្ចឹង?»
ភ្លាមនោះអ៊ែនចេឡាភ័យណាស់ហើយក៏គ្មានសេចក្តីក្លាហានឯណាទៅនិយាយប្រាប់រ៉ូបឺតទេ នាងក៏កុហកថា៖ «ព្រោះថាមានគេប្រាប់អូនថានៅថ្ងៃដែលអូនកើតនោះ ស្រាប់តែមានមេអំបៅជាច្រើនហោះមកមុខផ្ទះ ពេលអូនធំឡើងដើម្បីរំលឹកពីហេតុការណ៍នោះក៏សាក់រូបមេអំបៅខ្មៅនេះទុកជាអនុស្សាវរីយ៍ទៅ…» ។ ដោយឃើញរ៉ូបឺតពុំមានការសង្ស័យអ្វីទៀតអ៊ែនចេឡាក៏ធូរចិត្តទៅ គិតថាលែងអីហើយ ។
ប៊ីលបានឃើញកម្មវិធីទូរទស្សន៍ផ្សាយពីដំណឹងរបស់អ៊ែនចេឡា ក៏ប្រញាប់ធ្វើដំណើរមកដល់តំបន់អ៊ែនចេឡារស់នៅ ហើយថែមទាំងបានស៊ើបសួរដឹងពីអាសយដ្ឋានរបស់អ៊ែនចេឡាទៀត ។ នៅល្ងាចមួយនោះ ប៊ីលបានមកដល់ផ្ទះរបស់អ៊ែនចេឡា ចំពេលដែលរ៉ូបឺតបានបានដល់មុខផ្ទះល្មមដែរ ។ ប៊ីលក៏ប្រញាប់ស្ទុះទៅពីមុខរ៉ូបឺតហើយប្រាប់គាត់អំពីរឿងរ៉ាវពីមុនរបស់អ៊ែនចេឡាទាំងអស់ ថានាងធ្លាប់ធ្វើជាចោរ ធ្លាប់ផឹកស្រា វៃគ្នា ជាស្រីមិនល្អគ្រប់យ៉ាង ។ រ៉ូបឺតបានឮហើយក៏ប្រាប់ទៅប៊ីលវិញថា៖ «អរគុណលោកខ្លាំងណាស់ដែលបានប្រាប់រឿងរ៉ាវទាំងនេះមកដល់រូបខ្ញុំ ប៉ុន្តែប្តីប្រពន្ធពួកខ្ញុំគ្មានរឿងអ្វីលាក់បាំងនឹងគ្នាទេ ពួកយើងស្រលាញ់គ្នាណាស់ខ្ញុំជឿជាក់លើភរិយាដ៏ឧត្តមរបស់ខ្ញុំ ហើយខ្ញុំក៏បានដឹងថាលោកជាមនុស្សយ៉ាងណាដែរ ដូច្នេះហើយសូមលោកកុំមិនរំខានពួកយើងទៀត ពិសេសគឺអ៊ែនចេឡា ខ្ញុំមិនចង់ឲ្យនាងមានការឈឺចាប់មួយសារទៀតនោះទេ បើលោកហ៊ានមករករឿងនាងអ្វីទៀតនោះខ្ញុំនឹងធ្វើឲ្យលោកដឹងថ្នាំខ្លាំងមិនខាន ហើយប៉ូលិសមុខជាចាប់លោកចូលក្នុងគុកមិនខាន … » ។ រ៉ូបឺតបាននិយាយបំភ័យដល់ប៊ីលរកតែទប់ជើងមិនទាន់ដួលនឹងដី រួចក៏ធ្វើដំណើរចាកចេញពីទីនោះទៅហើយក៏លែងហ៊ានត្រលប់មកទៀត ព្រោះសម្តីរបស់រ៉ូបឺតបានធ្វើឲ្យប៊ីលបាក់ស្បាតទៅហើយ ។
មុននឹងប៊ីលទៅដល់ផ្ទះរករ៉ូបឺតនោះ ប៊ីលធ្លាប់បានមករក និងគំរាមយកលុយពីអ៊ែនចេឡា ថានឹងបកអាក្រាតរឿងអាស្រូវរបស់នាងទាំងអស់ឲ្យគេឯងបានដឹង ។ ប៉ុន្តែអ៊ែនចេឡាមិនព្រមឲ្យលុយទៅប៊ីលទេ ក៏បន្តោយវាតាមយថាកម្មចុះ បើប៊ីលទោប្រាប់រ៉ូបឺតក៏ប្រាប់ទៅ នាងនឹងគោរពតាមការសម្រេចចិត្តរបស់រ៉ូបឺតជានិច្ច ។ អ៊ែនចេឡាដឹងថាប៊ីលនឹងទៅផ្ទះរបស់នាងនៅល្ងាចឡើងទៀត ដូច្នេះនាងក៏ព្យាយាមគេចពួននៅកន្លែងធ្វើការដល់យប់ឡើងទើបទៅដល់ផ្ទះ ។ ដោយកន្លងអស់ពេលជាច្រើនថ្ងៃ នាងពុំឃើញប៊ីលមករំខាននាងទៀតសោះ ហើយក៏មិនឮរ៉ូបឺតរំលឹកពីឈ្មោះប៊ីលម្នាក់នេះដែរ ធ្វើឲ្យនាងពិបាកក្នុងចិត្តជាខ្លាំងរហូតដល់ទ្រាំពុំបានចង់តែយកការពិតប្រាប់ទៅរ៉ូបឺត ប៉ុន្តែតែងតែត្រូវរ៉ូបឺតកាត់សម្តីហើយមិនអាចនិយាយចេញ ។ នៅពេលអ៊ែនចេឡារំលឹកដល់រូបសាក់មេអំបៅរបស់នាងទៀត រ៉ូបឺតក៏ប្រាប់នាងថា៖ «អូនសម្លាញ់! អូនគឺចង់និយាយពីមេអំបៅខ្មៅរបស់ពួកយើងនេះមែន? វាគឺជាអំណោយយ៉ាងវិសេសដែលព្រះជាម្ចាស់បានប្រទានដល់បង វាជាជីវិតរបស់បង ក៏ជាស្នេហារបស់យើងទាំងពីរដែរ ដូច្នេះបងត្រូវតែថែរក្សាវាឲ្យបានដ៏ល្អអស់មួយជីវិតរបស់បងណា…» ។ អ៊ែនចេឡាបានឮសម្ដីរបស់រ៉ូបឺតដូចនេះពិតជាធ្វើឲ្យនាងរំភើបចិត្តខ្លាំងណាស់ ហើយក៏ស្រលាញ់រ៉ូបឺតខ្លាំងណាស់ដែរ អ៊ែនចេឡាក៏សម្រេចចិត្តបំភ្លេចរឿងរ៉ាងពីមុនចោលទាំងអស់ និងបន្តនូវជីវភាពដ៏រីករាយ និងមានសុភមង្គលជាមួយរ៉ូបឺតពីពេលនោះតរៀងទៅ …. ៕
