រង​ចាំ

មាន​សុភមង្គល មាន​គ្រួសារ​គឺ​ជា​សេច​ក្តី​ប្រាថ្នា​របស់​មនុស្ស​គ្រប់​រូប​ ។ តាម​រូប​សម្បត្តិ សមត្ថភាព និង​ជីវភាព​គ្រួសារ​របស់​ខ្ញុំ ខ្ញុំ​អាច​ជ្រើស​រើស​នារី​ស្អាត​មក​ធ្វើ​ជា​ភរិយា​បាន​យ៉ាង​ងាយ ប៉ុន្តែ​ខ្ញុំ​បែរ​ជា​បោះ​បង់​ភាព​ជា​យុវវ័យ​ បោះ​បង់​ចោល​នូវ​ឱកាស​សាង​គ្រួសារ​ដោយ​មិន​ដឹង​ខ្លួន អស់​រយៈ​ពេល​ជាង​២០​ឆ្នាំ​ហើយ។ នេះ​មិន​មែន​មក​ពី​ខ្ញុំ​វក់នឹង​ការងារ ឬ​ការ​សប្បាយ​នោះ​ទេ គឺ​ខ្ញុំ​កំពុង​តែ​រង់​ចាំ​នារី​ម្នាក់​ ដែល​ខ្ញុំ​មិនធ្លាប់​គិត​ថា​ស្រឡាញ់​ ហើយ​ខ្ញុំ​ក៏​មិន​ដឹង​ខ្លួន​ថា​ខ្ញុំ​មាន​ចិត្ត​ស្រលាញ់​នាង ឬ​ក៏​អត់​នោះ​ដែរ។ ខ្ញុំ​តែង​តែ​ប្រាប់​ខ្លួន​ឯង​ថា ខ្ញុំ​ខឹង​នឹង​នាងណាស់​ ហេតុ​អ្វី​នាងមិន​មក​ជួប​ខ្ញុំ​តាម​ការ​ណាត់ បើ​នាង​ចង់​ទៅ​ចោល​ខ្ញុំ​ហេតុ​អ្វី​មិន​ប្រាប់​ឲ្យ​ខ្ញុំ​ដឹង​​ ជាង​២០​ឆ្នាំ​ហើយ​ថ្ងៃ​ណា​ក៏​ខ្ញុំ​នៅ​ចាំ​នាង នៅ​មុខ​មន្ទីរ​ពេទ្យ​កាល់​ម៉ែត​ដែរ។ ពីព្រោះ​វា​ជា​កន្លែង​ដែល​នាង​ណាត់​ជួប​ខ្ញុំ​លើក​ចុង​ក្រោយ ប៉ុន្តែ​នាង​បែរ​ជា​មិន​បាន​មក នាង​ទុក​ឲ្យ​ខ្ញុំ​រង់​ចាំ​ ចាំ​ហើយ​ចាំ​ទៀត មួយ​ថ្ងៃ​ មួយ​ខែ មួយ​ឆ្នាំ រហូត​អស់​រយៈ​​ពេល​ជាង​២០​ឆ្នាំ។ នាង​ខឹង​នឹង​ខ្ញុំ​ដែល​បោក​ប្រាស់​នាង​មែន​ឬ​ទេ? នាង​ចង់​សង​សឹក​នឹង​ខ្ញុំ​មែន​ឬទេ? ទេ​ខ្ញុំ​ជឿ​ជាក់​លើ​ចិត្ត​​ស្រលាញ់​របស់​នាង​​ចំពោះ​រូប​ខ្ញុំ​ ទោះ​ស្នេហា​នេះ​មាន​រយៈ​ពេល​ខ្លី ក៏​ពិតមែន។ ខ្ញុំ​ចេះ​តែ​មាន​អារម្មណ៍​​មួយ​ថា​នាង​កំពុង​តែ​រង់​ចាំ​ខ្ញុំ​នៅ​ទី​នោះ​ដែរ។

ខ្ញុំ​ចាំ​ថា​កាល​ពី​២០​ឆ្នាំ​មុន​ ខ្ញុំ​ឋិត​ក្នុង​វ័យ​២២​ឆ្នាំ ជា​និស្សិត​មហាវិទ្យាល័យ​ ខ្ញុំ​មាន​រូប​រាង​សង្ហា ជា​កូន​អ្នក​មាន​ទ្រព្យ​សម្បត្តិ មាន​ប្រាក់​ចាយ​មិន​ចេះ​ខ្វះ ខ្ញុំ​អាច​ទាក់​ទង​ស្រី​ស្អាត​បាន​ជា​ច្រើន ប៉ុន្តែ​ស្នេហា​សម្រាប់​ខ្ញុំ​បី​ដូច​ជា​ខ្ញុំ​ញ៉ាំ​អំពៅ​អញ្ចឹង គឺ​ពេល​ដែល​អស់​រស់​ជាតិ​ហើយ ខ្ញុំ​នឹង​ខ្ជាក់​វា​ចោល​ដោយ​គ្មាន​ស្រណោះ​។ ព្រហ្ម​លិខិត​​បាន​តំរូវ​ឲ្យ​ខ្ញុំ​ស្គាល់​នារី​ម្នាក់​ ឈ្មោះ​នីតា ដែល​នាង​ទើប​តែ​ផ្លាស់​មក​ពី​ខេត្ត ចូល​មក​រៀន​ថ្នាក់​ជា​មួយ​ខ្ញុំ​ មើល​ទៅ​នាង​ក៏​ស្អាត​ណាស់​ដែរ ប៉ុន្តែ​​សម្រស់​របស់​នាង​ត្រូវ​បិទ​បាំង​ដោយ​ទឹក​មុខ​ស្លេកៗ មើល​ទៅ​ដូច​ជា​អ្នក​ជំងឺ បើ​ឲ្យ​ខ្ញុំ​ស្រលាញ់​នោះ ប្រហែល​ជា​ទៅ​មិន​រួច​ទេ តែ​បើ​មើល​លេង​ៗ​ទៅ​អាច​ខ្លះ។

នៅ​ថ្ងៃ​ដំបូង​ដែល​នាង​បាន​បង្ហាញ​ខ្លួន​ក្នុង​ថ្នាក់​របស់​ខ្ញុំ កែវ​ភ្នែក​ទាំង​គូ​របស់​នាង​តែង​តែ​លួច​សម្លឹង​មក​ខ្ញុំ ដែល​អាច​បញ្ជាក់​ឲ្យ​ឃើញ​ថា នាង​កំពុង​តែ​ចាប់​អារម្មណ៍​មក​លើ​រូប​ខ្ញុំ វា​រឹត​តែ​ធ្វើ​ឲ្យ​ខ្ញុំ​បាន​ចិត្ត និង​មើល​ស្រាល​ចំពោះ​នាង។ ជា​រៀង​រាល់​ថ្ងៃ សង្កេត​មើល​នាង​យូរ​ទៅ​ នាង​ហាក់​បី​ដូច​ជា​មនុស្ស​ចំឡែក មើល​ទៅ​រាង​កាយ​នាង​ដូច​ជា​ទន់​ខ្សោយ តែ​ចិត្ត​របស់​នាង​រឹង​មាំណាស់ នាង​ជា​មនុស្ស​រួស​រាយ​ រាក់​ទាក់ នាង​ធ្វើ​ខ្លួន​ហាក់​បី​ដូច​ជា​ស្រលាញ់​ពិភពលោក​នេះ​ណាស់ មិត្ត​រួម​ថ្នាក់​របស់​ខ្ញុំ​អ្នក​ណាៗ​ក៏​ស្រលាញ់​ចូល​ចិត្ត​នាង​ដែរ តែ​សម្រាប់​រូប​ខ្ញុំ​វិញ នាង​ដូច​ជា​គ្មាន​អ្វី​អស្ចារ្យ​នោះ​ទេ ពី​ព្រោះ​ខ្ញុំ​យល់​ថា នាង​ក៏​ដូច​ជា​ស្រីៗ​ដទៃ​ទៀត​អញ្ចឹង គឺ​លង់​ស្នេហ៍​កំលោះ​សង្ហា​ដូច​ជា​រូប​ខ្ញុំ។ នា​ថ្ងៃ​មួយ​ខ្ញុំ​បាន​ភ្នាល់​ជា​មួយ​មិត្ត​ខ្ញុំ​ថា ខ្ញុំ​នឹង​ធ្វើ​ឲ្យ​នាង​​ស្រលាញ់​ចូល​ចិត្ត​ក្នុង​រយៈ​ពេល​បី​ខែ ហើយ​នាង​នឹង​យំ​អង្វរ​ខ្ញុំ​ នៅ​ពេល​ដែល​ខ្ញុំ​បោះ​បង់​នាង​ចោល។

«​ពួក​ឯង​ជឿ​ទេថា​គ្នា​អាច​ធ្វើ​ឲ្យ​នារី​មុខ​ស្លេក​ម្នាក់​នេះ លង់​ស្នេហ៍​គ្នា​បាន​?​» ខ្ញុំ​និយាយ​ដោយ​ភាព​ជឿ​ជាក់​បំផុត។

«​វា​មិន​អី​ទេ គ្នា​ចេះ​លៃ​លក​ហើយ​កុំ​ព្រួយ​ចាំ​តែ​ចេញ​លុយ​ទៅ!!​»

បន្ទាប់​មក​ ខ្ញុំ​បាន​ចាប់​ផ្តើម​ទាក់​ទង​នាង​តាម​របស់​មិត្ត​របស់​នាង ដើម្បី​យក​លេខ​ទូរស័ព្ទ។ ថ្ងៃ​ដំបូង​ដែល​ខ្ញុំ​បាន​ទូរស័ព្ទ​ទៅ​នាង ខ្ញុំ​បាន​សួរ​នាំ​នាង​ទៅ​តាម​វិធី​របស់​ខ្ញុំ មើល​ទៅ​នាង​ដូច​ជា​សប្បាយ​ចិត្ត​ណាស់ ពេល​បាន​និយាយ​ជា​មួយ​ខ្ញុំ​ ការ​ពិត​ទៅនាង​ដូច​ជាចិត្ត​ងាយ​ណាស់​ដែរ បែប​នេះ​ដូច​ជា​មិន​សូវ​ល្អ​លេង​សោះ ប៉ុន្តែ​ចាត់​ទុក​ថា​ជា​ការ​លេង​កម្សាន្ត​កែ​អផ្សុក​ទៅ​ចុះ។

ថ្ងៃ​ទី​៣​នៃ​ល្បែង​របស់​ខ្ញុំ…

ពេល​និយាយ​ចប់​នាង​ក៏​សុំ​បិទ​ទូរស័ព្ទ ទុក​ឲ្យ​រូប​ខ្ញុំ​នៅ​ភាំង​តែ​ម្នាក់​ឯង នេះ​ជា​លើក​ដំបូង​ហើយ​ដែល​មនុស្ស​ស្រី​ធ្វើ​ឲ្យ​ខ្ញុំ​ស្លុង​អារម្មណ៍​រក​តែ​រាយ​រាប់​ពុំ​បាន​នឹង​ស្នេហា​ពិត​នេះ បើ​ទោះ​ជា​នាង​មិន​មែន​ជា​នារី​ទី​មួយ​ឡើយ ដែល​និយាយ​ថា​ស្រលាញ់​ខ្ញុំ​ពិត​នោះ តែ​មិន​ដឹង​ថា​ហេតុ​អ្វី​បាន​ជា​បេះ​ដូង​របស់​ខ្ញុំ​លោត​ញាប់​យ៉ាង​នេះ នៅ​ពេល​ដែល​បាន​ឮ​ពាក្យ​ស្រលាញ់​ចេញ​ពី​ផ្ទាល់​មាត់​នាង ដែល​ខ្ញុំ​បាន​ចាត់​ទុក​វា​ថា​ជា​ល្បែង​ភ្នាល់​គ្នា​លេង​នោះ។ «ទេ! មិន​អាច​ទេ ខ្ញុំ​មិន​អាច​ធ្វើ​ឲ្យ​អារម្មណ៍​របស់​ខ្ញុំ​ក្លាយ​ទៅ​ជា​យ៉ាង​នេះ​ទេ! នីតា​នាង​គ្មាន​សំណាង​បាន​ក្លាយ​ជា​នារី​ដែល​ខ្ញុំ​ស្រលាញ់​ពិត​ប្រាកដ​បាន​ឡើយ នាង​អាច​បាន​នៅ​ក្បែរ​ខ្ញុំ​ត្រឹម​តែ​រយៈ​ពេល​៣​ខែ​ប៉ុណ្ណោះ​ឯង» ។

ខ្ញុំ​បាន​បំពេញ​នូវ​កិច្ច​ការ​ដ៏​គួរ​ឲ្យ​ធុញ​ទ្រាន់​មួយ គឺ​ធ្វើ​ទន់​ភ្លន់ ផ្អែម​ល្ហែម​ យក​ចិត្ត​មនុស្ស​ស្រី​ម្នាក់​ដែល​ខ្ញុំ​គិត​ថា​ត្រឹម​យក​មិន​លេង​សើច​ប៉ុណ្ណោះ។ មើល​ទៅ​នាង​ដូច​ជា​ស្រលាញ់​ខ្ញុំ​ខ្លាំង​ណាស់ ប៉ុន្តែ​អ្វី​ដែល​ចំឡែក​នោះ​ គឺ​ត្រឹម​តែ​ខែ​ដំបូង​នៃ​ការ​ចាប់​ផ្តើម​ល្បែង​ដ៏​ឆ្កួត​លី​លា​របស់​ខ្ញុំ​នេះ នាង​បាន​ធ្វើ​ឲ្យ​ចិត្ត​របស់​ខ្ញុំ​ផ្លាស់​ប្តូរ​ដោយ​មិន​ដឹង​ខ្លួន​ចំពោះ​សេចក្តី​ស្នេហា​មួយ នាង​បាន​ផ្តល់​នូវ​អារម្មណ៍​ចំឡែក​ជា​ច្រើន​ដែល​ខ្ញុំ​ពុំ​បាន​ធ្លាប់​ជួប​ជា​មួយ​នារី​ផ្សេង​ពី​មុន​​មក​សោះ​នោះ។ ពេល​វេលា​បាន​ផ្លាស់​ប្តូរ​ពី​មួយ​ទៅ​មួយ​ថ្ងៃ នាង​កាន់​តែ​មាន​ស្នេហា​ជ្រាល​ជ្រៅ​ចំពោះ​ខ្ញុំ​ហើយ នាង​បាន​ផ្តល់​ឱកាស​ឲ្យ​ខ្ញុំ​ស្និទ្ធ​ស្នាល​ជាមួយ​និង​នាង​ជា​ច្រើន នាង​បាន​ផ្តល់​ភាព​សំខាន់​ឲ្យ​ខ្ញុំ នាង​ថែម​ទាំង​ធ្វើ​ឲ្យ​ខ្ញុំ​ភ្លេច​ខ្លួន​ថា ខ្ញុំ​កំពុង​តែ​ស្ថិត​ក្នុង​ការ​លេង​ល្បែក​នេះ​ទៅ​ហើយ ។ ពាក្យ​ធុញ​ទ្រាន់​ដែល​ខ្ញុំ​ធ្លាប់​បាន​និយាយ​តាំង​ពី​ដំបូង​នោះ​ក៏​បាន​រលាយ​បាត់​ទៅ​ដែរ។ នាង​តែ​ង​តែ​រៀប​រាប់​រឿង​រ៉ាវ​របស់​នាង​ឲ្យ​ខ្ញុំ​ស្តាប់ ដូច​ជា​រឿង​គ្រួសារ​​ជា​ដើម ពេល​ដែល​ស្ថាប់​ទៅ​ធ្វើ​ឲ្យ​ខ្ញុំ​រីក​រាយ​ខ្លាំង​ណាស់។ ស្រាប់​តែ​ធ្វើ​ឲ្យ​ខ្ញុំ​មាន​អារម្មណ៍​ថា​អាណិត​នាង​ខ្លាំង​ណាស់ នោះ​ជា​នាង​តែង​តែ​សើច​សប្បាយ​រីករាយ និង​ផ្តល់​ស្នាម​ញញឹម​នៅ​ចំពោះ​មុខ​ខ្ញុំ​ជា​រៀង​រាល់​ថ្ងៃ​ក៏​ដោយ។

ល្ខោន​ស្នេហា​របស់​ខ្ញុំ​​បាន​ចាប់​ផ្តើម​ដំណើរ​ការ​ទៅ​យ៉ាង​ល្អ ប៉ុន្តែ​នៅ​ជិត​នាង​កាន់​តែ​ច្រើន​កាន់​តែ​យល់​ថា​នាង​ចំឡែក តែ​ភាព​ចំឡែក​របស់​ពិត​ជា​ទាក់​ទាញ​ណាស់។ អស់​រយៈ​ពេល​ពីរ​ខែ​កន្លង​ផុត​ទៅ​ហើយ សម្រាប់​​ល្បែង​មួយ​នេះ ខ្ញុំ​ស្ទើរ​តែ​ភ្លេច​បាត់​ទៅ​ហើយ​ថា​ វា​គ្រាន់​តែ​ជា​ល្ខោន​ពេល​ខ្លី​មួយ​ ខ្ញុំ​ហាក់​ដូចជា​មិន​ដាច់​ចិត្ត​សោះ ក្នុង​ការ​បំផ្លាញ​បេះ​ដូង​នារី​ដ៏​បរិសុទ្ធ​ម្នាក់​នេះ ខ្ញុំ​បាន​ព្យាយាម​ដាស់​ខ្លួន​ឯង​ជា​និច្ច​ ដើម្បី​កុំ​ឲ្យ​លង់​លក់​ក្នុង​ល្បែង​នេះ។ ពិត​មែន​ហើយ​ នាង​មិន​មែន​ជា​នារី​ដែល​ខ្ញុំ​ប្រាថ្នា​នោះ​ទេ នាង​មិន​សក្តិ​សម​នឹង​រូប​ខ្ញុំ​ឡើយ មាន​ស្រី​ស្អាតៗ​ជា​ច្រើន​កំពុង​តែ​រង​ចាំ​ខ្ញុំ ខ្ញុំ​មិន​អាច​បោះ​បង់​ចោល​ព្រៃ​មួយ​ទាំង​មូល​ដោយ​សារ​តែ​ដើម​ឈើ​មួយ​ដើម​នេះ​ឡើយ។ ពេល​នេះ​ជា​ពេល​ដែល​ខ្ញុំ​ត្រូវ​បញ្ចេញ​ភាព​ប្រងាយ​កន្តើយ​ដាក់​នាង​ហើយ នៅ​ពេល​ខ្លះ​ខ្ញុំ​ធ្វើ​ជា​ទាក់​ទង​ស្រី​ផ្សេង​នៅ​ចំពោះ​មុខ​នាង​ ហើយ​នាង​ក៏​តែង​តែ​បញ្ចេញ​នូវ​អាការៈ​ប្រចណ្ឌ​ចំពោះ​ខ្ញុំ​​នៅ​មុខ​មិត្ត​ភក្តិ​របស់​ខ្ញុំ​ដែរ។ ប៉ុន្តែ​ក្រោយ​ពី​នៅ​ផុត​ពី​មុខ​គេ​ឯង ហើយ​នៅ​តែ​ពីរ​នាក់​ខ្ញុំ​និង​នាង​នោះ នាង​បែរ​ជា​ធ្វើ​ហាក់​បី​ដូច​ជា​គ្មាន​រឿង​អ្វី​កើត​ឡើង​ទាំង​អស់​អញ្ចឹង​ដែរ។ វា​ពិត​ជា​ធ្វើ​ឲ្យ​ខ្ញុំ​មាន​ការ​ងើង​ឆ្ងល់​ចំពោះ​ទង្វើ​របស់​នាង​បែប​នេះ​ណាស់ ថា​តើ​នាង​កំពុង​តែ​គិត​អ្វី​ទៅ? ខ្ញុំ​ឧស្សាហ៍​រក​រឿង​នាង​ណាស់ ប៉ុន្តែ​នាង​នៅ​តែ​ខំ​កែ​ប្រែ​នូវ​អ្វី​ដែល​ខ្ញុំ​មិន​ពេញ​ចិត្ត​ ហើយ​​សម្រប​តាម​ខ្ញុំ​ទៀត​ផង រហូត​ដល់​ខ្ញុំ​មិន​ដឹង​ថា​គួរ​រក​អ្វី​មក​ចាប់​កំហុស​នាង​បាន។

សេចក្តី​ស្នេហា​ពិត និង​ឆាក​ល្ខោន តើ​មួយ​ណា​ជា​ខ្ញុំ?

ទី​បំផុត​ថ្ងៃ​ជប់​លៀង​ក៏​បាន​មក​ដល់ តែ​អារម្មណ៍​ដូច​ជា​មិន​ល្អ​សោះ​ ខ្ញុំ​សារ​ភាព​ថា​ខ្ញុំ​ពិត​ជា​នឹក​ដល់​នាង​មែន នឹក​ដល់​អនុស្សាវរីយ៍​ទាំង​ឡាយ​រវាង​ខ្ញុំ​និង​នាង។

យើង​ទាំង​ពីរ​ដើរ​បណ្តើរ​គ្នា ដោយ​មិន​និយាយ​មួយ​ម៉ាត់​សោះ រហូត​ដល់​កន្លែងនោះ នាង​ក៏​ឈប់​ដើរ​ទៅ​មុខ​ទៀត ខ្ញុំ​សម្លឹង​មើល​មុខ​នាង​ បេះ​ដូច​របស់​ខ្ញុំ​ចាប់​ផ្តើម​ឈឺ​នៅ​ពេល​ដែល​ខ្ញុំ​បាន​ឃើញ​តំណក់​ទឹក​ភ្នែក​របស់​នារី​ម្នាក់​នេះ​បាន​ស្រក់​ចុះ នេះ​គឺ​ជា​លើក​ទី​មួយ​ហើយ ដែល​នាង​យំ​ នាង​បែរ​មក​អោប​ខ្ញុំ​យ៉ាង​ណែន ទឹក​ភ្នែក​របស់​នាង​បាន​ជ្រាប​ចូល​ទៅ​ដល់​បេះ​ដូង​របស់​ខ្ញុំ​ទៅ​ហើយ។

ខ្ញុំ​ហាក់​បី​ដូច​​ជា​និយាយ​អ្វី​មិន​ចេញសោះ នាង​កំពុង​ធ្វើ​អ្វី​ហ្នឹង? រាត្រី​ដ៏​អ៊ូ​អរ​ តន្ត្រី​លាន់​រំពង គ្រប់​គ្នា​ពិត​ជា​រីក​រាយ ប៉ុន្តែ​សម្រាប់​រូប​ខ្ញុំ​ ខ្ញុំ​ទទួល​អារម្មណ៍​មួយ​ថា​វា​ពិត​ជា​ស្ងាត់​ខ្លាំង​ណាស់ ខ្ញុំ​មើល​មិន​ឃើញ​ភាព​សប្បាយ​​សម្បី​តែ​បន្តិច ខ្ញុំ​បែរ​ជា​ខ្លាច ខ្លាច​រង្វង់​ដៃ​ដែល​កំពុង​អោប​ខ្ញុំ​នេះ​ត្រូវ​របូត​ចេញ​ទៅ​… ។ ​

ក្រែង​នេះ​គឺ​ជាលទ្ធ​ផល​​ដែល​ខ្ញុំ​ចង់​បាន​ឬ? ប៉ុន្តែ​ខ្ញុំ​មិន​បាន​និយាយ​អ្វី​ជា​មួយ​នាង​ផង ហេតុ​អ្វី​នៅ​សុខៗ​នាង​ធ្វើ​បែប​នេះ? មិត្ត​​ភក្តិ​របស់​ខ្ញុំ​យល់​ថា​ខ្ញុំ​ឈ្នះ​ហើយ ពួក​យើង​នាំ​គ្នា​ទៅ​ច្រៀង​ខារ៉ា​អូខេ​យ៉ាង​សប្បាយ តែ​ការ​ពិត​ចិត្ត​របស់​ខ្ញុំ នៅ​តែ​គិត​ដល់​នាង​ជានិច្ច នឹក​គិត​ដល់​ទឹក​ភ្នែក​របស់​នាង មិន​បាន​ទេ​ខ្ញុំ​ត្រូវ​តែ «​ផឹក​ ផឹក​ ផឹក» ឲ្យ​ភ្លេច​អ្វី​ៗ​គ្រប់​ដែល​បាន​កើត​ឡើង​នេះ ។

ថ្ងៃ​នេះ​មិន​ដូច​កាល​ពី​ម្សិល​មិញ​នោះ​ទេ ខ្ញុំ​បាន​តាំង​ចិត្ត​​បំភ្លេច​នាង​ហើយ​ ខ្ញុំ​នឹង​បំភ្លេច​អ្វីៗ​ទាំង​អស់​ ដែល​ធ្លាប់​មាន​​ជាមួយ​នាង​ ខ្ញុំ​ត្រូវ​ការ​សេរី​ភាព​នៃ​យុវវ័យ​របស់​ខ្ញុំ​មក​វិញ ខ្ញុំ​មិន​ចង់​គិត​ដល់​ចិត្ត​អ្នក​ណា​ ពេល​ដែល​ខ្ញុំ​ត្រូវ​ការ​សប្បាយ​នោះ​ទេ សុំ​ទោស​ណា៎​នារី​ដ៏​គួរ​ឲ្យ​អាណិត​ ។

នៅ​ទី​បញ្ចប់​គឺ​នៅ​សល់​តែ​ខ្ញុំ​ម្នាក់​ជា​​អ្នក​រង់​ចាំ…

បី​ថ្ងៃ​ក្រោយ​នាង​បាន​ទូរ​ស័ព្ទ​​មក​ខ្ញុំ​ នាង​ធ្វើ​ហាក់​បី​​ដូច​ជា​គ្មាន​អ្វី​កើត​ឡើង មែន​ហើយ​ការ​ពិត​ទៅ​យប់​នោះ ខ្ញុំ​មិន​ទាន់​បាននិយាយ​អ្វី​ជាមួយ​នាង​ផង…

១០​នាទី​នៃ​ការ​រង​ចាំ​របស់​ខ្ញុំនៅ​មុខ​មន្ទីរ​ពេទ្យ​កាល់​ម៉ែត្រ​ត្រូវ​បាន​កន្លង​ផុត​ទៅ រហូត​ដល់​មួយ​ម៉ោង ២​ម៉ោង ការ​អត់​ធ្មត់​របស់​ខ្ញុំ​ក៏​រលាយ​អស់ ខ្ញុំ​ខឹង​នាង​ខ្លាំង​ណាស់ នាង​ហ៊ាន​កុហក​ខ្ញុំ​ផង ខ្ញុំ​ទូរ​ស័ព្ទ​ទៅ​ក៏​មិន​ចូល ទូរស័ព្ទ​ទៅ​កាន់​មិត្ត​ភកិ្ត​របស់​នាង​ក៏​គ្មាន​នរណា​ម្នាក់​ដឹង​ដែរ។ យ៉ាង​ម៉េច​ហ្នឹង​នីតា នាង​ហ៊ាន​លេង​សើច​បែប​នេះ​នឹង​ខ្ញុំ​ផង? ខ្ញុំ​ក៏​ឈប់​ខ្វល់ ហើយ​នាង​គ្មាន​តម្លៃ​អ្វី​សម្រាប់​ខ្ញុំ​ទៀត​ទេ ខ្ញុំ​ក៏​មិន​ចង់​ចំណាយ​ពេល​វេលា​របស់​ខ្ញុំ​​មក​ឥត​ប្រយោជន៍​បែប​នេះ​ទៀត​ដែរ ទៅ​ចាំ​ស្រី​ឆ្កួត​ម្នាក់​នោះ​ចឹង​ហ្ន៎! ប៉ុន្តែ​ខ្ញុំ​ឆ្ងល់​ដែរ នាង​មិន​ដែល​ធ្វើ​បែប​នេះ​ដាក់​ខ្ញុំ​ទេ ខ្ញុំ​នៅ​តែ​ជឿ​ជាក់​លើក​ទឹក​ចិត្ត​របស់​នាង​ចំពោះ​ខ្ញុំ។

ខ្ញុំ​កាន់​តែមិន​អស់​ចិត្ត​ឡើងៗ ខ្ញុំ​ក៏​បាន​ទៅ​រក​នាង​រហូត​ដល់​ផ្ទះ​ជួល​របស់​នាង គេ​ថា​នាង​រើ​ចេញ​ពី​ទីនោះ​ហើយ ក្នុង​ចិត្ត​របស់​ខ្ញុំ​ពេល​នេះ គឺ​បើ​បាន​ជួប​នាង​ខ្ញុំ​នឹង​សម្លាប់​នាង​ចោល​មិន​ខាន។ ខ្ញុំ​ស្អប់​ខ្លាំង​ណាស់​មក​លេង​សើច​អី​ដាក់​ខ្ញុំ​បែប​នេះ​នោះ ខ្ញុំ​មិន​ដែល​រង​ចាំ​ស្រី​ណា​ម្នាក់​ឡើយ ហើយ​ក៏​គ្មាន​អ្នក​ណា​ហ៊ាន​ធ្វើ​បែប​នេះ​ដាក់​ខ្ញុំ​ដែរ។ យប់​នេះ​ខ្ញុំ​គេង​មិន​លក់​សោះ ខ្ញុំ​ព្យាយាម​ឈប់​គិត តែ​ខួរ​ក្បាល​ចំគួត​របស់​ខ្ញុំ​នៅ​តែ​នឹក​ឃើញ​ជា​និច្ច…​។

នីតា​ហេតុ​អ្វី​បាន​ជា​ធ្វើ​បែប​នេះ តែ​ក៏​ល្អ​ដែរ​ នាង​ទៅ​បាត់​ ខ្ញុំ​មិន​ចាំ​បាច់​បក​ស្រាយ​អ្វី​ច្រើន ក៏​មិន​បាច់​ក្លាយ​ជា​ជន​បោក​ស្នេហ៍​គេ​ដែរ ហើយ​ឈប់​ខ្វល់​ហើយ។ ពិត​ជា​មិន​ដូច​ការ​គិត​របស់​ខ្ញុំ​សោះ​ គ្មាន​នាង​ខ្ញុំ​មាន​អារម្មណ៍​ថា ហាក់​បី​ដូច​ជា​បាត់​អ្វី​ម្យ៉ាង​ក្នុង​ជីវិត​សព្វ​ថ្ងៃ​នេះ ខ្ញុំ​បាន​ទាក់​ទង​ស្រី​ស្អាតៗ​ជា​ច្រើន គួរ​ឲ្យ​អស់​សំណើច​ណាស់​ គ្មាន​អ្នក​ណា​អាច​លុបឲ្យរូប​នីតា​ចេញ​ពី​បេះ​ដូង​ខ្ញុំ​សោះ។ ខ្ញុំ​នៅ​តែ​គិត​ថា​ខ្ញុំ​គ្មាន​​ចិត្ត​លើ​ស្រី​ម្នាក់​នោះ​ទេ តែ​មិន​ដឹង​ហេតុ​អ្វី​ថ្ងៃ​ណា​ក៏​ខ្ញុំ​បើក​ឡាន​ទៅ​ឈប់​នៅ​មុខ​មន្ទីរ​ពេទ្យ​កាល់​ម៉ែត្រ​ដែរ ការ​ពិត​ខ្ញុំ​ចង់​ជួប​នាង​ខ្លាំង​ណាស់​ ខ្ញុំ​ហាក់​បី​ដូច​ជា​មាន​ពាក្យ​ជា​ច្រើន​ចង់​និយាយ​ប្រាប់​នាង។ ក្នុង​មួយ​ថ្ងៃៗ​កិច្ច​ការ​ទី​មួយ​ដែល​ខ្ញុំ​នឹក​ឃើញ​មុន​គេ​នោះ​គឺ​ «​រង់​ចាំ​នាង​» ។

ពេល​វេលា​ពិត​ជា​កន្លង​ផុត​ទៅ​យ៉ាង​ឆាប់​រហ័ស​មែន ក្រោយ​ពី​បញ្ចប់​ការ​សិក្សា​ ខ្ញុំ​មាន​ការ​ងារ​ល្អធ្វើ ប៉ា​ម៉ាក់​របស់​ខ្ញុំ​បាន​ស្តី​ដណ្តឹង​កូន​ស្រី​អ្នក​មាន​ឲ្យ​ខ្ញុំ​ តែ​ខ្ញុំ​បដិសេធ អស់​ពី​មួយ​ទៅ​មួយ​រហូត​ដល់​ពួក​គាត់​ឈប់​ខ្វល់​ពី​រឿង​ខ្ញុំតែ​ម្តង។ ខ្ញុំ​ដឹង​ថា​ទាំង​ក្រុម​គ្រួសារ​ខ្ញុំ និង​មិត្ត​ភកិ្ត​របស់​ខ្ញុំ​នាំ​គ្នា​ឆ្ងល់​ហ្នឹង​ខ្ញុំ… មែន​ខ្ញុំ​គឺ​បាន​ផ្លាស់​ច្រើន​ណាស់​ ខ្ញុំ​ឈប់​ចង់​សប្បាយ​ ខ្ញុំ​ឈប់​មើល​ងាយ​សេចក្តី​ស្នេហា​ដូច​មុន​ទៀត​ហើយ។ ខ្ញុំ​ហាក់​បី​ដូច​ជា​កំពុង​តែ​រស់​នៅ​ក្នុង​ពិភពលោក​នេះ​តែ​ម្នាក់​ឯង​យ៉ាង​ឯកោជាមួយ​ការ​ទន្ទឹង​រង់​ចាំ ខ្ញុំ​មិន​សោក​ស្តាយនឹង​ភាព​យុវវ័យ​ដែល​កន្លង​ផុត​ទៅ​ទេ តែ​ខ្ញុំ​ស្តាយ​ដែល​មិន​បាន​ជួប​និយាយ​ជា​មួយ​នាង ខ្ញុំ​ស្តាយ​បើ​បាត់​បង់​អ្វីៗ​ដែល​នាង​ធ្លាប់​ឲ្យ​ខ្ញុំ​ នីតា​ពេល​នេះ​តើ​អូន​នៅ​ទី​ណា? អូន​កំពុង​តែ​ធ្វើ​អ្វី​ទៅ?

ថ្ងៃ​មួយ​ខ្ញុំ​មាន​ជម្ងឺ​ត្រូវ​ចូល​សម្រាក​ព្យាបាល​ក្នុង​មន្ទីរ​ពេទ្យ​កាល់​ម៉ែត្រ​ ពេល​នោះ​ខ្ញុំបាន​ជួប​វេជ្ជ​បណ្ឌិត​ស្រី​ម្នាក់​ ដែល​មាន​វ័យ​ស្របាល​នឹង​ខ្ញុំ​ ប្រហែល​ជា​បង​ខ្ញុំ​តែ​២ ឬ​៣​ឆ្នាំ​ប៉ុណ្ណោះ។ គាត់​មាន​ការ​យក​ចិត្ត​ទុក​ដាក់​នឹង​ខ្ញុំ​ណាស់​ ហាក់​បី​ដូច​ជា​ធ្លាប់​ស្គាល់​ខ្ញុំ​យូរ​ណាស់​ហើយ​​អញ្ចឹង។ នៅ​ថ្ងៃ​ចុង​ក្រោយ​ដែល​ខ្ញុំ​ស្នាក់​នៅ​មន្ទីរ​ពេទ្យ​គាត់​បាន​និយាយ​ជា​មួយ​ខ្ញុំ។

អ្នក​គ្រូ​ពេទ្យ​គាត់​សម្លឹង​ខ្ញុំ​ដោយ​ខ្សែ​ភ្លែក​ស្រងូត​ស្រងាត់ និ​ងនិយាយ​មក​រាក​ខ្ញុំ​យ៉ាង​ទន់​ភ្លន់…

គាត់​ដើរ​ទៅ​ជិត​មាត់​បង្អួច​សម្លឹង​ចេញ​ទៅក្រៅ​ រួច​និយាយ​ដោយ​មិន​បែរ​មក​ខ្ញុំ…

និយាយ​ចប់​គាត់​ក៏​បាន​ដើរ​ចេញ​ទៅ​ដោយ​ទុក​ឲ្យ​ខ្ញុំ​នៅ​តែ​ម្នាក់​ឯង​ជាមួយ​និង​រឿង​និទាន​របស់​គាត់​នោះ ខ្ញុំ​ដឹង​ច្បាស់​ណាស់​ថា​គាត់​និទាន​រឿង​រ៉ាវ​របស់​អ្នក​ណា។

ក្រោយ​មក​គាត់​បាន​នាំ​ខ្ញុំ​ទៅ​គោរព​ចេតិយ​​របស់​នាងនៅ​ឯង​វត្ថ ខ្ញុំ​បាន​នៅ​ឈរ​មុខ​ចេតិយ​របស់​នាង​អស់​រយៈ​ពេល​យ៉ាង​យូរ….។ ពេល​ត្រឡាប់​មក​ផ្ទះ​វិញ ខ្ញុំ​បាន​ប្រមូល​វត្ថុ​អនុស្សាវរីយ៍​ទាំង​អស់ ​ដែល​នាង​បាន​ជូន​មក​ខ្ញុំ​រួម​ទាំង​រូប​ថត​របស់​ពួក​យើង​ទៅ​ដុត​ចោល​ទាំង​អស់​ ខ្ញុំ​ដឹង​ខ្លួន​ច្បាស់​ណាស់​ថា​ខ្ញុំ​កំពុង​ធ្វើ​អ្វី វា​គ្មាន​របស់​អ្វី​គួរ​ឲ្យ​​ស្តាយ​ស្រណោះ​ទៀត​នោះ​ទេ ព្រោះ​ថា​របស់​ដែល​ខ្ញុំ​ខំ​រង់​ចាំ​ជា​យូរ​មក​ហើយ​នោះ​ របស់​ដែល​ខ្ញុំ​ស្តាយ​បំផុត​ក្នុង​ជីវិត​របស់​ខ្ញុំ​នោះ​វា​បាន​បាត់​បង់​ទៅ​ហើយ វា​គ្មាន​ថ្ងៃ​​នឹង​ត្រលប់​ឡើយ អ្វី​ដែល​ជា​របស់​នាង​គួរ​តែ​ទៅ​តាម​នាង​ចុះ។

ថ្ងៃ​មួយ​នៅ​ចំពោះ​មុខ​ចេតិយ​របស់​នាង ខ្ញុំ​បាន​គិត​ដល់​រឿង​រ៉ាវ​ទាំង​ឡាយ​រវាង​ខ្ញុំ​ និង​នាង​ ខ្ញុំ​លើក​ស្រាមួយ​ដប​ផឹក​ដើម្បី​អប​អរ​សាទរ​ដែល​ខ្ញុំ​ឈប់​រង់​ចាំ​នាង។ «​នីតា តើ​នាង​ចង់ដឹង​ចិត្ត​របស់​ខ្ញុំ​ចំពោះ​នាង​ទេ? បន្តិច​ទៀត​ខ្ញុំនឹង​ទៅ​ជួប​នាង​ ហើយ​នាង​នឹង​ឈប់​ឯកា​…​» កុំ​ឆ្ងល់​អី​ថា​ហេតុ​អ្វី​បាន​ជា​ខ្ញុំ​ធ្វើ​បែប​នេះ​ ចាត់​ទុក​ថា​ខ្ញុំ​ល្ងង់​ ឬ​ក៏​ឆ្កួត​ទៅ​ចុះ​ ពី​ព្រោះ​ខ្ញុំ​ឆ្កួត​ទៅ​លេង​ជា​មួយ​នាង ឆ្កួត​ទៅរង់​ចាំ​នាង​ពេល​នេះ ខ្ញុំ​ឆ្កួត​ជា​លើក​ចុង​ក្រោយ​ដើម្បី​បញ្ចប់​ភាព​ឈឺចាប់​។

Leave a comment