មានរឿងនិទានមួយដែលតែងតែចងចាំនៅក្នុងខួរក្បាលខ្ញុំជានិច្ច វាជាទ្រឹស្តីជីវិតមួយ គួរឲ្យពិចារណា និងយកមានអនុវត្ត ។ កាលពីដើម មានឪពុកម្នាក់ នៅថ្ងៃមួយបានប្រាបក់ទៅកាន់កូនទាំងពីរនាក់របស់គាត់ថា៖ «ថ្ងៃនេះពុកចង់ឲ្យកូនទៅពីកាន់ពូថៅម្នាក់មួយទៅកាប់អុសក្នុងព្រៃ មុនថ្ងៃលិចអ្នកណាកាប់អុសបានច្រើនជាងគេ ពុកនឹងមានរង្វាន់ឲ្យណា?» ។ បន្ទាប់ពីសម្តីឪពុកបាននិយាយចប់ភ្លាម កូនច្បងក៏ប្រញាប់កាន់ពូថៅទៅកាប់អុសនៅឯក្នុងព្រៃភ្លាមតែម្តងដោយមិនបង្អង់ ។ ចំណែកឯកូនពៅវិញ មិនបានប្រញាប់ដូចជាបងនោះទេ ប៉ុន្តែកូនពៅបានសំលៀងពូថៅរបស់ខ្លួនជាមុន ទើបធ្វើដំណើរទៅកាប់អុសក្នុងព្រៃ ។ … នៅទីបញ្ចប់ កូនពៅបានកាប់អុសបានច្រើននិងលឿនជាកូនបង ហើយក៏ជាអ្នកឈ្នះ និងបានទទួលរង្វាន់ពីឪពុកដែរ ។
ខ្ញុំក៏បានរៀនតាមក្នុងរឿងនេះ រាល់ព្រឹកមុននឹងក្រោកទៅរៀនខ្ញុំតែងតែ សំងំនៅក្នុងភួយជាមុនសិន នៅពេលដែលខ្ញុំភ្ញាក់ឡើង ពិតជារហ័សដូចចិត្តមែន លុបមុខក៏លឿន ស្លៀកពាក់ក៏រហ័ស ហើយរត់ទៅសាលាក៏លឿន (ព្រោះ ហួសម៉ោងហើយ បើមិនលឿនទេ ទៅមិនទាន់ទ្វារសាលាទេ…) ៕