វីរៈ រៀងរាល់ចុងសប្តាហ៍តែងតែនៅផ្ទះ ព្រោះគ្មានសង្សារឯណាដើរលេងនិងគេនាថ្ងៃឈប់សម្រាកទេ ហើយក៏មិនសូវចេញទៅដើរលេងជាមួយមិត្តភក្តិដែរ។ ស្រាប់តែមានថ្ងៃមួយនាចុងសប្តាហ៍ ម្តាយរបស់វីរៈឃើញវីរៈដេកមើលតែទូរទស្សន៍នៅតែក្នុងផ្ទះ គាត់ក៏សួរទៅកាន់វីរៈថា៖ «កូនប្រុស នាថ្ងៃចុងសប្តាហ៍ដ៏មនោរម្យនេះ កូនពុំមានណាត់ជាមួយនរណាទៅលេងនៅឯណានិងគេឯងទេ?» ។ វីរៈក៏តបវិញថា៖ «កូនប្រុសរបស់ម៉ាក់ម្នាក់នេះ ឥឡូវនេះគ្មាននារីណាម្នាក់មកបេតីនោះទេ!» ។ អ្នកម្តាយក៏និយាយលួងលោមកូនប្រុសរបស់គាត់ថា៖ «ប្រហែលជាមិនទាន់ដល់គូទេមានទៅកូន ឬក៏មិនមាននារីណាមើលឃើញចំណុចក៏ល្អរបស់កូនម៉ែនៅឡើយណាកូនកុំសោកសៅថ្វី! ចុះប្រសិនបើមាននារីម្នាក់ព្រមស្រលាញ់កូន តើកូនសុខចិត្តធ្វើអ្វីខ្លះដើម្បីនារីម្នាក់នោះទៅ?» ។ វីរៈក៏តបភ្លាមតែម្តង៖ «ប្រសិនបើក្នុងពេលនេះមាននារីម្នាក់ស្ម័គ្រមកស្រលាញ់កូនមែននោះ កូនក៏សុខចិត្តធ្វើអ្វីៗគ្រប់យ៉ាងដើម្បីនាងដែរណាម៉ែ!!» ។ ម្តាយរបស់វីរៈក៏និយាយទៀតថា៖ «កូនល្អរបស់ម៉ែ ម៉ែពិតជាស្រលាញ់កូនណាស់ កូនព្រមធ្វើអ្វីដើម្បីម៉ែមែនទេកូន អញ្ចឹងឆាប់ក្រោបឡើងជួយលាងចាន និងបោសផ្ទះជូតផ្ទះឲ្យបានស្អាតផងណាកូន!!» ។ «បាទ! ម៉ាក់… ហឺយ… ថាមែនថាមែន…ឲ្យតែនៅផ្ទះដឹងថាជៀសមិនផុតពីម៉ែប្រើឲ្យធ្វើការ…» ។
