មានយាយតាពីរនាក់ប្តីប្រពន្ធ មានវ័យចាស់ជរាណាស់ទៅហើយ ដូចនេះពួកលោកទាំងពីរនាក់មានការភ្លេចភ្លាំងច្រើនណាស់។ នៅថ្ងៃមួយនោះ ពួកគាត់ទាំងពីរនាក់បានទៅជួបគ្រូពេទ្យដើម្បីសួរគ្រូពេទ្យថា តើមានវិធីសាស្រ្តដើម្បីកុំឲ្យពួកគាត់មានការភ្លេចភ្លាំងច្រើនពេកដូចនេះទេ? លោកគ្រូពេទ្យក៏បានប្រាប់ពួកគាត់ទាំងពីរនាក់វិញថា តាយាយទាំងពីរនាក់ហ្នឹង គឺមានអាយុច្រើនណាស់ហើយ ឈានចូលដល់វ័យចាស់ជរាគ្មានវិធីសាស្រ្តណាអាចកែខៃបានទេ មានតែតាយាយទាំងពីរនាក់ព្យាយាមកត់ត្រាពីសកម្មភាពផ្សេងៗរបស់ខ្លួនដោយខ្លួនឯងតែប៉ប៉ុណ្ណោះ។ បន្ទាប់ស្តាប់ប្រសាសន៍គ្រូពេទ្យរួច ពួកគាត់ក៏នាំគ្នាត្រលប់ទៅផ្ទះវិញ។ នៅពេលដែលទៅដល់ផ្ទះ យាយអស់កំលាំងក៏អង្គុយចុះ ហើយប្រើតាឲ្យទៅយកទឹកដោះគោមួយកែវ ហើយគាត់ប្រាប់ទៀតថា តាឯងកត់ទុកផង។ បន្ទាប់មកតាក៏តបទៅយាយវិញថា៖ «ត្រឹមតែប៉ប៉ុណ្ណឹង ចាំបាច់ទៅកត់ធ្វើស្អីយាយវា!!» ។ ស្រាប់តែពេលគាត់បកមកវិញ ដោយយកឡុកឡាក់មួយចានមក ហើយយាយឃើញក៏ថា៖ «ថាតាឯងភ្លេច ភ្លេចមែន ថាហើយឲ្យចៀនពងទាថែមផងអត់ទៀត…» ៕
