មានតំណាលថា នៅដើមនៃភទ្ទកប្បមាន សេដ្ឋីម្នាក់ មានបុត្រមួយ ឈ្មោះធម្មបាលកុមារ ជាអ្នកមានចំណេះវិជ្ជាដ៏វិសេស បានរៀនចេះចប់គម្ពីរត្រីវេទតាំងពីអាយុបាន ៧ ឆ្នាំ ។ សេដ្ឋីជាបិតាបានសាងប្រាសាទឲ្យធម្មបាលកុមារ នៅទៀបដើមជ្រៃមួយធំ…
មនុស្សប្រុសកើតមកពីកំណើត គឺដើម្បីការពារមនុស្សស្រី ក្នុងគ្រួសាររបស់ខ្លួនចឹងឯង នៅទីបំផុតប្រពន្ធគាត់បានចំណាយអស់រយៈពេល៤ឆ្នាំឲ្យគាត់ក្លាយជាមនុស្សប្រុសដែលមានការទទួលខុសត្រូវចំពោះគ្រួសារ និងក្លាយជាបុរសពិតប្រាកដវិញហើយ…
ទីបំផុតកូនរបស់ពួកគាត់ក៏យល់អំពីមនោសញ្ចេតនា និងសេចក្តីស្នេហារបស់គាត់ទាំងពីរ គឺពិតជាជ្រាលជ្រៅណាស់ ត្បិតតែឧស្សាហ៍ឈ្លោះគ្នានៅវ៍យក្មេង ប៉ុន្តែដល់ចាស់រៀងខ្លួនបែរជាអាចនៅកំដរគ្នា និងមានមនោសញ្ចេតនាស្នេហាជ្រាលជ្រៅយ៉ាងនេះ ។
នៅតែពោរពេញដោយស្នាមញញឹមដដែល… រូបថតទី១០០នេះ គឺពេលដែលគេឈឺធ្ងន់បំផុត បែរជាគ្មានរួបខ្ញុំនៅក្បែរគេទៅវិញ ។ សុំទោស! ខ្ញុំឱបរូបថតទាំងនោះទាំងទឹកភ្នែកហូរឥតឈប់សោះពេញមួយថ្ងៃនោះ… ៕
រឿងនេះ ដកស្រង់ពីកម្ពុជសុរិយាលេខ ៤- ៥–៦ ឆ្នាំ ១៩៣៣ – ៤ ទំព័រ ១៩១ រៀបរៀងដោយព្រះមេត្រីតេជោសុគតោ ក្រមការដើមខ្សែថ្នាក់លេខ ២ ។
រឿង ខ្លា ស្វា និងទន្សាយ ដកស្រង់ពីកម្ពុជសុរិយាលេខ ៤- ៥ – ៦ ឆ្នាំ ១៩៣៣ – ៤ ទំព័រ ២០១ រៀបរៀងដោយព្រះមេត្រីតេជោ សុគតោ ក្រមការដើមខ្សែលេខ ២ ។
អ៊ែនចេឡា គឺជាក្មេងស្រីម្នាក់ដែលធំដឹងក្តីឡើងក្រោមដំបូលនៃមន្ទីរកុមារកំព្រាមួយ ចាប់ពីនាងចាប់កំណើរមកក្នុងលោកនេះពុំទាន់បាន១ខែផង នាងត្រូវបានគេបោះបង់ចោលនៅមន្ទីរកុមារកំព្រានោះទៅហើយ ។
រឿង សួស្តី និងអពមង្គល ដកស្រង់ពីកម្ពុជសុរិយាលេខ ១- ២ -៣ ឆ្នាំ ១៩៣៣ – ៤ ទំព័រ ១៦២ រៀបរៀងដោយព្រះអក្ខរលេខាណុប នៅក្រុមព្រះរាជនិពន្ធ ។
រឿង សម្លាញ់ពីរនាក់ ដកស្រង់ពីកម្ពុជសុរិយាលេខ ១-២-៣ ឆ្នាំ ១៩៣៣ -៤ ទំព័រ ១៦២ រៀបរៀងដោយព្រះអក្ខរលេខាណុប នៅក្រុមព្រះរាជនិពន្ធ ។
រឿង ចោរចិត្តជា ដកស្រង់ពីកម្ពុជសុរិយា លេខ ១ – ២ – ៣ ឆ្នាំ ១៩៣៣ – ៤ ទំព័រ ១៦២ រៀបរៀងដោយឧកញ៉ាបញ្ញាធិបតី យិន ចាងហ្វាងព្រះរាជនិពន្ធ ។)